Op de moment #4

Het is weer eventjes geleden dat hier nog wat te beleven viel op de blog, tijd om jullie in sneltempo up to speed te brengen!

Gezond aan het stressen voor: mijn examen ‘zorg van het gezonde kind’ van morgen. Zoals de meesten van jullie wel weten, ben ik eind september gestart met een opleiding tot verantwoordelijke in de kinderopvang. We werken modulair, dat wil zeggen dat we na elke deelmodule examen krijgen. En ik vind dat een goede manier van werken: minder leerstof in één blok te verwerken en alles zit net iets frisser in je hoofd dan wanneer je pas na 4 maand examen doet.

Aantal uren volwaardig geslapen deze nacht: drie! *geeuw* Sinds enkele weken is Siska hier weer elke nacht wakker, ze huilt een beetje, ik ga even kijken, niets te zien en valt dan relatief snel opnieuw in slaap. Maar niet deze nacht, elk kwartier sinds half 3 ging haar alarm, duizend keer gaan kijken. Tut? Check! Niet te warm/koud? Check! Pyjama droog? Check! Radeloze moeder? Check! Het enige waar ik nog aan kan denken zijn tandjes, duivelse rotdingen. Om zes uur moest ik dan uiteindelijk opstaan om naar school te gaan, wie lag er te slapen als een roos? Jawel, Siska. Ogen rollen bijna uit oogkassen. Als iemand tips heeft, ze zijn meer dan welkom?

Plat van het lachen liggen met: Siska die ‘apFEL’ zegt, inclusief de vreemde nadruk. En alles is een appel: de tut? ‘Apfel!’ Ik ben op zich al blij dat er verstaanbare klanken uitkomen, tot hiertoe klonk alles nog als Deens. Ik ben nieuwsgierig of haar taal nu met grotere sprongen vooruit zal gaan. In de opvang zijn ze enkele weken geleden bezig geweest met woordjes en daar zei ze blijkbaar wel wat dingen na. Hier thuis is het voorlopig nog veel ‘mamaaaaaaa, maaaaama’ of ‘arghnachdag’ en dan wijst ze naar iets. Voor mij hetzelfde maar met mayonaise.
Verdere ontwikkelingen van Siska:

• Ze snuit naar neus, onder veel aanmoediging uiteraard. Maar ik moet toegeven, heel handig!
• Buikschuiven van de glijbaan. Na enkele pogingen op haar poep, bleek de buik toch een veiligere keuze.
• Zichzelf fanatiek onderstoppen in de zetel, alsook Poppemie toedekken. Stel je voor dat die het koud zou krijgen… Nu nog zichzelf leren onderstoppen in bed.

Laatst uit mijn oven getoverd: bananenmuffins. Sinds ik af en aan het weightwatchers programma volg probeer ik gezonder te eten en vervangers te zoeken voor boterhammen. Ik had enkele maanden geleden als eens een poging tot bananenbrood gedaan maar die trok echt op niets. Nu had ik een receptje gevonden in de WW-app en dat heb ik dan omgevormd naar handige meeneem-muffins. Het recept:

• Ingrediënten
  • 45 gram havermout
  • 2 rijpe bananen
  • 22 gram honing
  • 3 eieren
  • 5 gram bakpoeder
  • Vanille aroma
  • Eventueel wat rozijnen
• Bereiding
  • Meng alle ingrediënten in de blender
  • Giet in silicone muffinvormpjes
  • Bak 25 à 30 minuten in een voorverwarmde oven van 170°C

Overweegt om: de tweede auto te verkopen en verder te gaan met een elektrische bakfiets. Ik wil al een tijdje een bakfiets, gewoon omdat het gezond, leuk, goedkoop en ecologisch is. Die auto kost mij een rib uit m’n lijf en is enorm vervuilend, zeker voor de kleine afstanden een beetje belachelijk. Maar ik heb al enkele jaren geen fiets meer waar ik op durf rijden (lees: met achteruittraprem, levensgevaarlijk me dunkt). In combinatie met mijn astma resulteert dat dus in altijd en overal de auto nemen. Tijdje geleden hebben we dus een testritje gemaakt met de Urban Arrow van Jessica. Zalig, fietsen zonder geremd (haha) te worden door mijn longen. Ook Siska had de tijd van haar leven en we hebben toch een stevige tour van 27 km gemaakt. En zonder dat er ambulances aan te pas kwamen. Schouderklopje voor mezelf (shht, niets zeggen over de trapondersteuning…)

Ontspannen met: het invullen van mijn bullet journal. Dat is mijn creatieve uitlaatklep en ze is nog handig ook, ideaal! Nog steeds aan het zoeken wat handig is en werkt voor mijn planningen. Voor ik begon heb ik ook de handleiding van Kelly Deriemaeker gelezen en veel handige tips meegenomen. Het is ook een oefening in het loslaten van mijn perfectionisme. Ik maak regelmatig eens een foutje: het verkeerd afmeten van een lijntje, een stomme spelfout of gewoon ik die mij bedacht in het nut van een bepaalde spread. Mijn karaktertrekje neigt dan naar deze bullet journal de vuilbak in te gooien. Maar ik hou me sterk, draai de bladzijde om of doorstreep een woord en ga verder. It’s hard, you guys!