Op de moment #1

Deze categorie heb ik overgenomen van deze fantastisch dame.

Omdat schrijven als kersverse mama niet altijd evident is, vond ik dat zo’n postje met wat ik zo allemaal uitspook de laatste tijd wel handig. Daarmee zijn jullie ook mee met de laatste nieuwkes hé.

• Bezig met: lui in de zetel hangen, want eerlijk dat is gewoon zalig. Samen met Siska wat Netflix kijken en mij vooral niet te veel aantrekken van de rommel in huis. Ik wil zoveel mogelijk tijd doorbrengen met haar nu het nog kan. Gelukkig heb ik nog een extra maand borstvoedingsverlof genomen want anders moest ik binnen 2 weken haar al naar de crèche  doen. Dat kan mijn moederhart nog niet aan… 
• Zalig genieten van: de eerste keren van mijn dochter. Vorige week was ik onnozel aan ’t doen tegen haar tijdens het verschonen (lees: overal kusjes aan het geven) en plots deed ze het, ongelofelijk breed lachen. Hallo hormonen! Mijn ogen werden toch efkes nat. Het is onverklaarbaar wat het doet met ne mens, die momenten zijn echt intens.
• Nog meer genieten van: kleine uitjes, zoals een babydate met de maartmama’s of een lunchmeeting met mijn collega’s. In beperkte mate is het ook tof om onder de mensen te komen. En tegen dat ik thuis kom ben ik wel blij om eventjes rustig in de zetel te hangen. Ik ben nu eenmaal een huismus van nature.
• Aan het lezen: “Oei, ik groei! De 10 sprongen in de mentale ontwikkeling van je baby”, omdat Siska net een sprongetje maakte. Denk ik, want ze leek er niet veel moeite mee te hebben. Ge hoort mij niet klagen zunne. Dus ik wil mij inlezen in de volgende sprong. Verder is het ook gewoon plezant, meer weten over de mentale ontwikkeling. Hoe alles in z’n werk gaat bij kinderen boeit mij enorm. Verklaart meteen ook waarom ik de theorie van mijn bachelors onderwijs zo fantastisch vond.
• Verbaasd over: dat het al meer dan zeven weken geleden is dat ik een kind op de wereld gezet heb. Cliché of niet maar de tijd gaat echt veel te snel sinds Siska er is. Ik wil niet dat ze groot wordt! Boehoehoe… Jawel, ik wil heel graag dat ze opgroeit tot een schoon, intelligent en vooral gelukkig kind. Maar het kleine is er nu toch al af want haar eerste kleertjes zijn te klein.
• Lichtjes gefrustreerd over: borstvoeding, of jah, vooral overhet feit dat ik nog steeds een lekkend vat ben. Een kleine samenvatting van hoe een voeding verloopt ten huize Willaert:
  *tetradoek in den aanslag*
  Meestal voorafgegaan door ‘Shit, waar is diene stomme tetradoek?’ of ‘Schatje, gooi nekeer nen doek.’ Dat laatste is overdag nogal moeilijk als Tom werken is.
  *jongeleer met dochter tot ze in correcte positie hangt*
   Gevolgd door een mini gevecht met mijn tepel om Siska te laten aanhappen waarna ze alweer heel snel loslaat. Insert de belachelijk sterke toeschietreflex. De vroedvrouw verwoorde het als volgt: “Eigenlijk zijt ge haar aan het verzuipen.” Elke keer dat ze loslaat, omdat ze dus aan ’t verzuipen is, krijgt ze een warme mamamelkfontein over haar gezicht, haar kleren maar uiteraard niet in haar mond. Ondanks de tetradoek hangt mijn t-shirt ook vol eh. Echt kei tof …  Om nog maar te zwijgen over stuwing.
  Ik weet dat ik klaag over een luxeprobleem, er zijn genoeg vrouwen waarbij het niet zo vloeiend gaat. Heddem?Eh, eh? 
• Blij met: het feit dat ik ein-de-lijk verlost ben van mijn tandpijn, dankjewel tandarts! Schijnt kost elke zwangerschap een tand, wel bij mij was het een zenuw. Paar weken na de bevalling had ik plots zo’n pijn waarvan ik de oorsprong niet kon vastpinnen in mijn mond en dus ging ik maar eens langs bij mijn tandarts. Blijkbaar was mijn zenuw aan ’t doodgaan,
• Nog blijer met: jongens, deze verdient zelfs een vreugdedansje! de zwangerschapskilo’s zijn gesmolten als sneeuw voor de zon want ik weeg 7kg onder mijn startgewicht. Wat nog steeds te zwaar is, maar het is een stap in de goeie richting. Vooral het feit dat ik ook terug in mijn pre-zwangerschapsjeans kon vond ik al een reden om te feesten.
• Gekocht: een overvloed aan kleertjes voor Siska. Eigenlijk zou ik zelf ook nog wel wat borstvoedingsbloesjes kunnen gebruiken maar die kleine stuks zijn zoveel schattiger.