Over uitstapjes: Zoo Antwerpen

We gingen afgelopen weekend op ontdekking in de zoo van Antwerpen. Siska was er al geweest toen ze ongeveer zes maand oud was. Dus het was dringend tijd om een iets bewustere trip naar de zoo te maken. Samen met een bevriend koppel legden we deze uitstap al even geleden vast. We hadden ontzettend geluk met het weer en Tom nam een aantal prachtige foto’s!

We liepen bijna meteen de vlindertuin in, zalig vochtig en warm. Hoewel met een peuter op je rug het er toch een beetje over gaat. Plots kwam er een vlinder op mijn schouder zitten, ik was erg onder de indruk dat die beestjes zo gewend zijn aan vreemden in hun habitat. Ook Siska keek vol bewondering naar alle mooie vlinders en zei heel de tijd: ‘wogel’.

De pinguïns classificeerde ze netjes onder de ‘wogels’. Al heb ik vermeld dat het een vogel met een specifieke naam was. Waarna ze ‘wingwing’ zei. Jongens toch, smelt smelt. Op dit moment is ze net een papegaai, maar alleen als ze er zin in heeft. ‘T was een goeie dag!

Naar mijn gevoel zagen we duizend verschillende apen. Als er een dier is dat Siska juist benoemt dan zijn het de apen wel. Hoera! Wanneer ze enkele gekke apen zag slingeren riep ze dolenthousiast: ‘speleuh’. Zo’n uitstap herinnert mij er ook aan hoe schattig dat klein monstertje is. Eindelijk begint ze wat woorden te gebruiken, daar zat ik al even op te wachten.

Wat standaard een geweldige aanrader is met kleine kinderen: het aquarium, was vooral een groot succes bij het bevriend koppel. Of toch: de mannelijke helft ;-) Op dit moment was onze dochter niet helemaal te genieten. Het nadeel aan een dutje overslaan om een leuke uitstap te maken. Toch kon er nog een beetje verwondering af voor de vissen. Nadien heeft ze nog wel enkele keren een liedje over visjes gezongen. Al stonden we toen bij de reptielen. Waar het hart van vol is, zeker?!

Siska combineerde de draagzak met zelf wandelen, het enige nadeel als een peuter moe is en zelf wandelt: zichzelf op de grond gooien. Het clichébeeld van een moeder die staat te roepen naar haar kind: DAAAG, wij gaan verder hoor! Onze peuter is er zeer gerust in want die blijft gewoon staan. Irritant maar ook best grappig als mensen meelevend naar je kijken.

Een leuke anekdote over de vriendschap: ik leerde Yasmin kennen in het derde middelbaar. Onze school had gangen per jaar voor ‘het klaslokaal’, ze zat op ’t einde van de gang en ik aan het begin. Klinkt een beetje als de start van een romantische film, nietwaar? Soit, dus elke ochtend in het voorbij wandelen zwaaide ze kei vriendelijk en ik deed hetzelfde. Uiteindelijk zijn we beginnen praten en deelden we frangipannekes tijdens de speeltijd.

Tips voor een geslaagde uitstap

We hebben enorm genoten van een dag op pad met vrienden en uiteraard ons gezin. Siska was in haar nopjes, op dat kleine dipje na. Nog enkele tips voor je uitstap naar de zoo van Antwerpen:

• Neem het openbaar vervoer of de fiets. Maar vermijd, ik herhaal, vermijd de auto. We hebben er niet alleen even over gedaan om een parkeerplaats te bemachtigen, ook het verkeer zat niet mee. Er gebeurde een ongeval vlakbij de parkeergarage waardoor het even duurde tegen we weg waren. Al was dat voor Siska geen groot probleem, die sliep na 5 minuten.
• Voorzie tussendoortjes voor je kinderen. Zo verlies je weinig tijd en bespaar je ook wat geld. De zoo heeft er geen problemen mee dat je iets mee binnen neemt.
• Neem een draagzak mee. Echt ik was heel blij dat ik eentje kon lenen van Jessica, zo konden we overal vlot bij en door. Zeker wanneer het druk is, heb ik geen zin om te staan prutsen met onze buggy.
• Check op voorhand de dagplanning, we hebben helaas alle voedermomenten/shows gemist omdat we niet op voorhand hadden nagekeken.
• Doe je kindje een (anti)wegloopbandje aan. Dit stelde mij echt gerust in de drukte want zo’n peuter is toch snel ergens tussen geglipt of blijven staan aan de verkeerde benen. “Nope, niet de juiste volwassene.”

Hebben jullie al een bezoek gebracht aan de zoo met jullie peuter?