Het is hilarisch om haar bezig te zien, van een baby die alleen maar leek te slapen tot een klein monstertje dat overal zich tussen wurmt en een spoor van vernieling achterlaat. Ze is een kampioen in het opeten van kleine stofjes of vuiltjes op de vloer. (Ik denk dat’k sneller moet stofzuigen…) Sokken of sloefjes uitdoen kan ze als de beste. En het klikken met haar mond is een heuse taal geworden ondertussen.
Enkele dingen die ze leerde sinds vorige maand:
- Mijn neus aanwijzen, ook als ik vraag waar haar neus is. ’t zal wel komen zeker? Over het algemeen wijzen naar dingen is een nieuw besef.
- Blokjes tot 3 hoog stapelen. En in ’t algemeen dingen op elkaar zetten inplaats van ze alleen maar om te gooien. Geen zorgen, omgooien is ook nog steeds favoriet ze.
- Zichzelf vlotjes recht hijsen aan alle meubels, zeer irritant want nu kan ze overal aan. Gene seconde meer gerust! Haar balans is nog niet op punt want ze viel vandaag gewoon om in haar speelgoedbak. Head first.
- Eén keer op handen en voetjes gaan staan om dat dus helemaal niet meer te doen nadien. Ik dacht dat we bijna aan zelf rechtstaan toe waren. ’t Milestonekaartje verdwijnt nog eventjes in de kast.
- Af en toe maaltijden verorberen die niet helemaal puree zijn. Babysteps, hé.
- Ons niet meer alleen negeren maar ook uitlachen wanneer we ‘neen’ zeggen. Dus verder doen en ons terwijl blijven aankijken. Lalalalaaa.
- Komen knuffelen. Naar ons toe kruipen en armpjes rond ons doen. *smelt smelt*
- Doorhebben dat ze aandacht kan krijgen door te huilen, als ze valt eventjes kijken of iemand reageert wanneer ze huilt om nadien snel te stoppen wanneer we niet rechtschieten.
- Tot slot, niet echt iets dat ze geleerd heeft: tandje nummer 3 is van de partij! Nota bene ik haat tandjes krijgen…
Leave a Comment